Marianne Vos een groot kampioen op en naast de fiets ondanks haar tot heden schitterende wielercarriëre
Twee weken terug waren we aanwezig tijdens de veldrit in het park van Maldegem meer bepaald om zevenvoudig wereldkampioene veldrijden Marianne Vos aan het werk te zien . Twee jaar terug werd ze ook al aangekondigd maar toen moest ze in laatste instantie forfait geven wegens ziekte welk haar anderhalf jaar uit het wielerpeloton hield. Vorige maand hadden we al een kortstondige babbel na het Nederlands kampioenschap veldrijden en nu gingen we na de wedstrijd even polsen of ze tijd had voor een kort interview. Dit na haar demonstratie in het park van Maldegem waarin ze alle tegenstand op een minuut en meer fietste. En er mag gezegd worden dat de Nederlandse een warme persoonlijkheid heeft , zelden of nooit eerder gezien. Een grootse kampioene die na al die successen in het veld , piste en weg zo toegankelijk is voor het publiek. Waar anderen aan hun camper een zone afspannen met een lint om hun voor te bereiden op de wedstrijd bespeur je bij Marianne Vos nergens een lint en dit werkt ook. Haar eenvoud siert haar en maakt haar alleen maar grootser in haar sport carriëre welk hopelijk nog enkele jaartjes mag duren. Met veel plezier beantwoorde ze volgende vragen.
Wat vond je van het parcour hier in het park van Maldegem Persoonlijk vindt ik het een schitterend snellopend parcour welk op mijn maat is gesneden. Hier kan ik mijn wattage goed kwijt en vooral vond ik het ook een schitterend publiek langs het parcour. Tevens moet ik de organisatoren bedanken voor de goede ontvangst.
Twee jaar terug moest je in laatste instantie afmelden wegen ziekte , hoe voelt het om hier nu met de overwinning huiswaarts te kunnen keren Ik vindt het persoonlijk heel leuk dat ik met deze overwinning hier alle aanwezige toeschouwers waar voor hun geld heb kunnen geven en zo iets heb kunnen terug doen. Toen hadden heel wat mensen heb ik vernomen vrijaf genomen om mij aan het werk te zien maar wegens ziekte moest ik toen helaas forfait geven. En mede daardoor was ik extra gemotiveerd om hier een knal prestatie neer te zetten onder toeziend oog van een schitterend publiek. Het doet deugd om zo aangemoedigd te worden.
Je hebt erg diep gezeten was de comeback hard om terug te keren naar dit niveau en had je verwacht om er zo snel terug te staan Het waren vreselijke maanden in het begin , ik kon echt niks meer op wielergebied. Na voldoende rust te hebben genomen kon ik langzamerhand terug de draad oppikken met vallen en opstaan. Je loopt af en toe wel eens met de kop tegen de muur net op een moment dat je denkt dat het begint te lopen. En dan heb je snel de neiging om te snel te gaan maar kom je terug met de voetjes op de grond terecht. Maar dankzij mijn entourage en vriendenkring heb ik dit kunnen overwinnen en heb ik rustig de tijd genomen om terug te keren in het wielerpeloton hetgeen ik toch miste. Na een degelijk wegseizoen en een rustperiode ben ik in december terug beginnen crossen en had ik niet verwacht dat ik direct zou meespelen voor de overwinning. Was echt een verrassing voor me wetende dat ik goed bezig was tijdens mijn voorbereiding. Uiteindelijk ben je blij dat je terug ding kan doen in het veld. Ook het behalen van de Nederlandse titel deed heel veel deugd.
Hoe groot was de ontgoocheling na het mislopen van de wereldtitel Als je er zo dicht bij bent is het een harde noot om te kraken natuurlijk als je deze op een haartje mist. Maar aan de andere kant mag ik heel tevreden zijn dat ik na mijn terugkeer al direct op dit niveau presteer. Had ik nooit op voorhand verwacht. Maar de laatste weken rij je van de ene overwinning naar de andere en dan koester je natuurlijk de droom om terug wereldkampioen te worden. Om eerlijk te zijn verdiend Sanne de wereldtitel eens na al die jaren maar het is zuur als je er net naast pakt. Voor de eindspurt zat ik er door mede doordat ik na mijn slippertje in de laatste ronde waardoor mijn ketting eraf was toch heel wat energie verbruikt had om terug te keren in het wiel van Sanne. Net daarvoor had ik ook al een inspanning geleverd toen zij viel om wat voorsprong uit te bouwen. Zonder dit ging het wellicht ook een spurt worden voor de regenboogtrui maar dan had ik wellicht frisser mijn eindspurt kunnen inzetten . Hetgeen nu niet meer lukte en ik mijn meerdere moest erkennen in Sanne.
Hoelang hoop je nog mee te draaien in je carrière Ik ben er nu dertig en als ik gezond mag blijven hoop ik toch nog een vijftal jaar mee te draaien op wereldniveau. En dan hoop ik toch nog enkele wereldtitels te verzamelen in het veld en op de weg . Maar het allerbelangrijkste is dat ik terug kan genieten van mijn lievelingssport en dan komen de successen wel van zelf.
Wat verwacht je van het komend wegseizoen Na mijn laatste cross te Hoogstraten ( werd Marianne 9de ) vertrek ik met de ploeg op stage na de ploegvoorstelling om mijn wegseizoen verder voor te bereiden. Daarna hoop ik op een sterke prestatie in Strade Bianchi , Omloop het Nieuwsblad en de Ronde van Vlaanderen en tal van andere wedstrijden. En droom ik stilletjes van de wereldtitel.
Foto's copyright Rudi Maenhout-ERMmediasite
Marianne bedankt om even tijd te maken voor een leuk interview. We hadden nog enkele vraagjes kunnen stellen maar ik merk dat je kou zou kunnen krijgen en laat het hierbij. Alvast nog veel succes waarop zij antwoorde dankjewel en graag gedaan.