Familie Philippaerts tevreden over Jumping Mechelen
Enkel kers op taart ontbreekt. De familie Philippaerts kan terugblikken op een goede editie van Jumping Mechelen met in totaal zes zeges netjes verdeeld over Nicola, Olivier en Thibault. Anthony was de vierde telg uit het Philippaerts gezin die actief was in Mechelen. Hij reed vandaag zijn eerste wedstrijd. Globaal gezien leverde de Philippaerts ruiters een sterke collectieve prestatie. Alleen de kers op de taart ontbreekt.
Foto Eric Dupain
In de wereldbekerwedstrijd waren de tweeling wel heel erg solidair. Ze reden beiden een sterk basisparcours en tikten jammer genoeg één balk aan, telkens bij het begin van de driesprong. Ik vond dat Challenge zeer goed sprong aldus Nicola Philippaerts. Hij leek even wat te zoeken en ging even links en rechts bij de driesprong waardoor die oxer wel heel erg breed werd en hij een balk aantikte. Doodzonde want voor de rest deed hij het uitstekend. Af en toe heb je een tikkeltje geluk nodig en dat had ik vandaag niet. Ik had de zes galoppassen iets korter ingeschat dan voorheen en ik reed misschien iets te extreem naar buiten waardoor ik iets te fel moest bij duwen en een fout kreeg op de voorste paal blikt Olivier Philippaerts terug op zijn omloop. Het is jammer maar in een wereldbekerwedstrijd moet alles kloppen. 1 foutje en het was voorbij. Balans Jumping Mechelen. “Ik blik tevreden terug op mijn concours met twee zeges maar het had nog beter gekund bedenkt Nicola Philippaerts zich. Zo blijf ik in vier wedstrijden foutloos in het basisparcours maar tik ik nadien in de barrage telkens één balk aan. Het was jammer dat het niet één keer in die proeven wou lukken. Maar, dat hoort er bij, dat is sport. Winnen doe je niet op bestelling. De eerste twee dagen waren uitstekend met winst in twee wedstrijden. Nadien ging er telkens een balk naar beneden maar in de Masters stond ik er weer en eindigde ik op een derde plaats. zegt Olivier Philippaerts. Ook in de wereldbeker had ik graag nul gereden maar iedereen wil dat uiteraard. Al bij al ben ik tevreden. Volgend jaar proberen we het opnieuw in Mechelen. Zes zeges met drie zonen is fantastisch maar het is jammer dat de kers op de taart ontbreekt aldus Ludo Philippaerts. Het zou nog mooier zijn geweest mochten Nicola en Olivier vandaag ook foutloos zijn gebleven maar ik mag hen en de paarden niets verwijten, ze hebben het schitterend gedaan. Ze maken beiden dezelfde fout, een ruiterfout. Een beetje links, rechts maar dat is de sport. Winnen en verliezen liggen kort bij elkaar. Het moment van 2014. Mijn moment was de zege in de landenwedstrijd in Aken zegt Olivier Philippaerts. Aken heeft iets magisch en daar winnen is fantastisch. De omloop, het publiek, de spanning, de sfeer. Het was het mooiste moment van het jaar. Mijn eerste wereldbekerzege in Goteborg is mijn moment van het jaar zegt Nicola Philippaerts. Na het basisparcours reden we met 10 combinaties de barrage. Ik zette alles op alles en was twee hondersten van een seconde sneller dan Marcus Ehning. Voor Donatella-N was het de eerste wereldbekerwedstrijd. Het was een onvergetelijk moment. Jammer dat Donatella-N nadien geblesseerd uitviel. Begin volgend jaar komt Donatella-N opnieuw in actie. Als je een zoon hebt die de landenwedstrijd in Aken wint en een andere wint zijn eerste wereldbekerwedstrijd dan kan je als papa niet anders dan tevreden zijn. Dat zijn sterke prestaties die mooi op hun palmares staan. Geloof me, Aken win je niet zo vaak en een wereldbekerwedstrijd winnen gebeurt ook niet jaarlijks zegt Ludo Philippaerts. Zelf ben ik tevreden over de manier waarop Challenge en ikzelf terug gekomen zijn na een moeilijke periode. Het ging goed tot die duivelse val. Voor mezelf was 2014 een jaar om zo snel als mogelijk te vergeten. In 2015 beginnen we met een blanco blad. Verstand op nul en proberen opnieuw verder te doen.